przyjęty na audiencji przez cesarza Franciszka Józefa. Największe trudności robiły czynniki wojskowe, a zwłaszcza wszechwładny szef sztabu generalnego gen. Beck, twierdząc, że nie jest to kolej o znaczeniu strategicznym. Nieznana była przyczyna jego jakże śmiesznego uporu, może ktoś znaczący nastawił go negatywnie, a może chodziło o łapówkę. Nie mogli jednak ryzykować dania łapówki, bo mógłby ich Beck oskarżyć o łapówkarstwo. Wreszcie w 1896 r. nadarzyła się okazja podczas manewrów wojskowych w okolicy Przemyśla, na których był obecny cesarz austriacki, a także namiestnik galicyjski. Wtedy to cesarz Franciszek Józef w trakcie rozmowy w namiestnikiem Galicji hr. Kazimierzem Badenim dał wyraz przekonaniu, że