czekała na nią w kuchni, ubrana do wyjścia, z wielką czarną torbą pod pachą. Głowę miała szczelnie owiniętą ciepłą wełnianą chustką. Otrzymawszy pieniądze wsunęła je natychmiast za stanik.<br>- Po cóż się Rozalia tak ciepło ubrała? - zdziwiła się pani Alicja. - Przecież to nie zima.<br>Stara wzruszyła ramionami:<br>- Już ja wolę nie ryzykować. Teraz jest ciepło, a za godzinę może być ziąb. Zerwie się wiatr i znowu mi głowę wydmucha...<br>W miarę postępujących lat coraz więcej dbała o swoje zdrowie.<br>- To niechże przynajmniej Rozalia weźmie jakąś lżejszą chustkę - poradziła pani Alicja. - Do czego to podobne, w maju w wełnianej chustce?<br>Rozalia obrazą umocniła