Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
Tytuł: Almanach Humanistyczny "Bez wiedzy i zgody..."
Nr: 5
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1986
Trzeba chcieć, trzeba umieć do tej tamy (tj. intelektualnego skostnienia - WB) nie dopuścić w interesie tyleż socjalizmu, co i Polski".
RZ: Przepraszam za wtręt. Proszę zwrócić uwagę na przenikliwość pisarza uchodzącego na ogół za zwolennika "czystego artyzmu". To, że Berenta nie słyszeli przywódcy partyjni, można uznać za normalne, jako politycy rzadko kiedy słyszą to, co im nie odpowiada. Ale przerażeniem napawa to, że Berenta nie słyszał nikt.
WB: Tak jest. Berent pokazuje, że "błędy i wypaczenia" mogą się pojawić na każdym etapie pragmatyki politycznej. Domyślając pewne wątki do końca ostrzega ruch rewolucyjny przed brzemiennymi w konsekwencje niebezpieczeństwami, a historia - jak wiemy - potwierdziła
RZ: Przepraszam za wtręt. Proszę zwrócić uwagę na przenikliwość pisarza uchodzącego na ogół za zwolennika "czystego artyzmu". To, że Berenta nie słyszeli przywódcy partyjni, można uznać za normalne, jako politycy rzadko kiedy słyszą to, co im nie odpowiada. Ale przerażeniem napawa to, że Berenta nie słyszał nikt.
WB: Tak jest. Berent pokazuje, że "błędy i wypaczenia" mogą się pojawić na każdym etapie pragmatyki politycznej. Domyślając pewne wątki do końca ostrzega ruch rewolucyjny przed brzemiennymi w konsekwencje niebezpieczeństwami, a historia - jak wiemy - potwierdziła
Trzeba chcieć, trzeba umieć do tej tamy (tj. intelektualnego skostnienia - WB) nie dopuścić w interesie tyleż socjalizmu, co i Polski".</><br><hi>RZ</hi>: <who1>Przepraszam za wtręt. Proszę zwrócić uwagę na przenikliwość pisarza uchodzącego na ogół za zwolennika "czystego artyzmu". To, że Berenta nie słyszeli przywódcy partyjni, można uznać za normalne, jako politycy rzadko kiedy słyszą to, co im nie odpowiada. Ale przerażeniem napawa to, że Berenta nie słyszał nikt.</><br><hi>WB</hi>: <who9>Tak jest. Berent pokazuje, że "błędy i wypaczenia" mogą się pojawić na każdym etapie pragmatyki politycznej. Domyślając pewne wątki do końca ostrzega ruch rewolucyjny przed brzemiennymi w konsekwencje niebezpieczeństwami, a historia - jak wiemy - potwierdziła
