zapaloną "latarnię" - lampa była więc na scenie. Wyobraźni czytelnika nie rozprasza urządzenie wnętrza, tutaj jeszcze jakby nie jest ono ważne: uwaga w pełni skupia się na rozmowach.<br>Przestrzeń pokoju wypełnia się stopniowo dopiero w akcie II i III, w miarę jak rozwój akcji wymaga wprowadzania kolejnych rekwizytów. Z tekstu głównego (rzadziej z didaskaliów) dowiadujemy się, że przy pokoju jest ciemna alkowa, że jest w nim zdradzieckie zwierciadło, są okiennice, jest dubeltówka, gdzieś leżą papier i pióro; że na prawo od siedzącego na krześle bohatera wisi portret ojca, nad drzwiami krucyfiks na hebanowej desce, pod krucyfiksem na ścianie para pistoletów, na prawo