dwa razy trzepnął.<br>- A niech ich... - zaklął Kępiński. - Nie mają już gdzie strzelać na wiwat! <br>- Kto ?<br>- A przedsiębiorcy. Mają broń, to tak sobie czasem... Nie skończył, bo na dwór wypadł Sumczak. Trzymał się za brzuch i usta otwierał, jakby chciał parsknąć śmiechem.<br>- Trzymajcie go - jęknął padając - zabił mnie... bandyta...<br>&lt;page nr=117&gt; <br>Kępiński rzucił się do niego, ale Sumczak odwrócił się na bok, nogą wierzgnął i zamarł.<br>Huknęło po całej fabryce. Zbiegli się ludzie, oglądali trupa z płochliwie chciwym przerażeniem, a Kępiński wołał, że tam na progu leży jeszcze Gąbiński, że Gąbiński zabił Sumczaka i siebie.<br>- Może są tylko potrąceni?<br>- Może da się uratować