DOGVILLE - recenzja filmu Larsa von Trier&lt;/&gt;<br><br>Bardzo małe miasteczko Dogville - Psia Wólka otacza opieką uciekinierkę ściganą przez mafię. Łagodność i dobroć Grace stawia wyzwanie społeczności, w której niby nikt nie potrzebuje pomocy. Bezbronność i uległość dziewczyny budzi jednak coraz większe potrzeby i apetyty mieszkańców. Swego anioła miłosierdzia spychają do roli sługi, niewolnika i więźnia, odbierając za ogólnym przyzwoleniem wszelkie prawa ludzkie. Przybrana postawa mesjańska dziewczyny jest głupotą, histerią czy brakiem instynktu samozachowawczego? Dlaczego finałem takiej patetycznej przypowieści ma być unicestwienie? Zamysł reżysera tworzy obraz patetyczny i rentgenowski zarazem. Na nędzne miasteczko patrzymy z góry jak pracownicy laboratorium na szczury. Czyż jest