były więc prowadzone przez bractwa lub innych świeckich przewodników. Do legendy przeszedł jeden z nich, Stanisław Dąbrowski, który prowadził je 40 razy. Wygłaszał przemówienia (dziś powiedzielibyśmy konferencje), intonował pieśni, prowadził modlitwy. Ci przewodnicy byli nieraz także prześladowani przez władze carskie, które nawet domagały się od paulinów ich nazwisk. Oczywiście ci sabotowali te żądania.<br>Warszawska pielgrzymka, jako przychodząca ze stolicy Polski, miała również patriotyczne znaczenie. Była witana uroczyście, inne pielgrzymki wychodziły jej na spotkanie. Nieraz obdarowywano się wzajemnie. I tak np. w 1908 roku, na 50-lecie pielgrzymki poznańskiej, otrzymała ona kielich od warszawskiej.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Czy opis Reymonta z 1894 r. można uważać