tu z precyzją szwajcarskiego mechanizmu zegarowego czy z tajemną precyzją organizmu. Ten efekt jest magicznie podwojony, gdy w parę sekund po scenie balowej patrzymy na bankiet, w czasie którego kilkadziesiąt osób przy dwóch stołach ustawionych pod kątem ostrym biesiaduje w taki sposób jakby siedziały przy nich od wielu godzin.<br>"Wiśniowy sad", ostatnia, krótko przed śmiercią skończona sztuka Czechowa, na rocznicowym festiwalu londyńskim obchodziła swoje 60-lecie. Jest to komedia o końcu pewnego ogrodu, pewnego dworu, pewnej klasy, pewnego stylu życia, można by<br><br>&lt;page nr=71&gt; powiedzieć - komedia o końcu świata. A także o początku innego. Rozumiano ją i odczuwano ją rozmaicie. Jako sztukę pesymistyczną