ścieżka.<br> Ale na niebie i pod jabłoniami prócz siwego zmierzchu nie było żywej duszy.<br> Jako ostatnia o archaniele dowiedziała się ciotka.<br> Poczerwieniała cała, jakby za jej plecami zapaliła się nagle wiosenna zorza, i rzucając na ziemię gliniany garnek ze zsiadłym mlekiem, przyniesionym z piwnicy, uciekła pod sad.<br> &lt;page nr=71&gt;<br> Biegała po tym sadzie i krzyczała: - Zwariowali, wszyscy powariowali!<br> Archanioła się im zachciewa! Zwiastowania!<br> Jeśli chcecie wiedzieć bezbożnicy, świętokradcy, to przychodzi do mnie, ale nie archanioł.<br> Wiecie, kto przychodzi.<br> Widzieliście go niejeden raz.<br> Kamieniami rzucaliście w niego.<br> Ubiegłej nocy wasi synowie bili go na zabicie kołkami, że jak przyszedł do mnie, bardziej był podobny