pisze: <q>Kiedy myślę, jestem wolny, ponieważ nie jestem wtedy u nikogo innego, ale jestem bezwzględnie u siebie (<foreign lang="ger">bei mir selbst</>), a przedmiot, który jest dla mnie istotą, jest moim bytem dla mnie w nierozdzielnej ze mną jedności. Mój ruch w pojęciach jest ruchem we mnie samym</>. I dalej: <q>Wolność jest sama w sobie negatywnością i jako taka musi przed nami wystąpić</>. Zwróćmy najpierw uwagę na rdzeń pierwszej formuły: <q>jestem u siebie</>. Jestem u siebie wtedy, gdy nic, co mnie otacza, nie jest mi obce, jest "oswojone". Istnieją, zdaniem Hegla, różne formy "oswajania" świata przez człowieka. Jedną jest pożądanie, inną praca. Pożądanie odsłania mi