z Maną. Nie chciał burzyć tego czegoś ulotnego i delikatnego, co zaszło między nimi, zwykłym telefonem, namawiającym do kolejnych spotkań, kolejnych zmysłowych zamroczeń, które by coraz bardziej powszedniały i w końcu zmieniłyby się w zwykły romans, jak z Mariolą.<br>Dlatego nie chciał wywierać presji i pokazywać się w roli napalonego samca. Przez te cztery tygodnie delektował się wspomnieniem Many rozkosznie kołyszącej się na krawędzi stołu, pośród zdjęć zrobionych przez Kubę, których też nie mógł jakoś zapomnieć.<br>Musiał szybko przemieścić się na Pragę. Blacharnia przypominała niewielki warsztat samochodowy. Było tu nisko i ciemno. Odrobinę światła wpuszczało do środka jedno wąskie okno wielkości