sadowi się w głębi tkanki łącznej lub podskórnej człowieka. Pasożyt ten wywołuje ubytek skóry, przez który wydostają się na zewnątrz jego larwy. Tak oto w skrócie wygląda istota choroby niegdyś dręczącej ludność Turkiestanu.<br> W Instytucie Medycyny Parazytologicznej w Samarkandzie stawiają przede mną słoik, w którym leży zwinięty, długi robak. To samica, przeciętnie ma około metra długości. Zapłodniona wędruje do tkanki podskórnej stóp człowieka. W miejscu, gdzie zbliża się do skóry, powstaje małe grudkowate stwardnienie, pokrywające się w ciągu doby pęcherzem, który wkrótce pęka. Kiedy stopa człowieka znajdzie się w wodzie, przedostają się do niej roje larw. Aby zakończyć swój rozwój, larwy