tajemniczych śmierci i zaginięć, które wstrząsnęły białoruską opinią publiczną w latach 1999 - 2000. Cztery lata temu o 11.00 przyjechał do portu lotniczego w &lt;name type="place"&gt;Mińsku&lt;/&gt;, by spotkać przyjaciela i przełożonego - reportera &lt;name type="org"&gt;ORT&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Pawła Szeremieta&lt;/&gt;. Piętnaście minut później jedynym śladem obecności operatora w porcie lotniczym, jaki odnalazł &lt;name type="person"&gt;Szeremiet&lt;/&gt; po wyjściu z samolotu, był stojący na parkingu samochód &lt;name type="person"&gt;Dzmitryja&lt;/&gt;. On sam zaginął.<br>Dochodzenie prowadzono pod osobistym nadzorem prezydenta &lt;name type="person"&gt;Aleksandra Łukaszenki&lt;/&gt;. Śledczy ustalili, iż winę za porwanie dziennikarza ponosi tzw. grupa &lt;name type="person"&gt;Ignatowicza&lt;/&gt; (składająca się m.in. z byłych oficerów elitarnej jednostki specjalnej &lt;name type="org"&gt;MSW&lt;/&gt; &lt;name type="org"&gt;Ałmaz&lt;/&gt;). Rozprawa sądowa porywaczy odbyła się za zamkniętymi drzwiami, a wszystkie