górnej części brzucha, podchodzący coraz wyżej, pod mostek. Położył się płasko na łóżku, ale ucisk nie ustawał, oddech stawał się coraz płytszy, ale nudności się zmniejszyły. Wziął leżącą przy łóżku książkę i zaczął regularnie walić w ścianę.<br>Po kilku minutach przybiegł sąsiad. Drzwi na szczęście zostawił otwarte - zwyczaj z czasów schroniskowych, kiedy to o każdej porze doby musiał być dostępny dla personelu. Michałowi było zimno, w mostku nadal tkwił ból, ale poza tym czuł się zupełnie przytomnie i dobrze. Leżał bez ruchu i starał się mówić mało.<br>- Poszukaj w apteczce czegoś na serce. Może jest cardiamid, i coś na uspokojenie. I