ścieków beczkowozami asenizacyjnymi; 50 beczek/24 h (oczyszczalnia I: doprowadzanie kolektorem),<br>- okresowe uśrednianie i aeracja ścieków w punkcie zlewnym,<br>- wykorzystanie reaktorów biologicznych,<br>- brak komory do beztlenowej fermentacji osadu z odzyskiwaniem biogazu.<br>Badając emisję odorantów (J. Kośmider i współpracownicy, praca nie publikowana),wzięto pod uwagę tylko emitory dominujące: składowisko odwodnionych osadów ściekowych (rys. 10.15, symbol A; powierzchnia 2000 m2), komorę beztlenową i komorę niedotlenioną reaktora biologicznego (rys. 10.15, symbol B; powierzchnie:99 m2 i 711 m2) oraz punkt zlewny ścieków (rys. 10.15, punkt C; powierzchnia otwarta: 52 m2). Udziały pozostałych źródeł były znacznie mniejsze.<br>Całkowitą emisję odorantów (EO [jz