mu wiernie, słuchać ślepo. Tak było od wieków <br>i nie sądzili, by kiedykolwiek ten stan rzeczy mógł ulec zmianie. W zamian za <br>posłuszeństwo, naczelnik dbał najtroskliwiej o ich potrzeby, był obowiązany <br>zapewnić dobre pastwiska, dostarczyć wody i żywności, zasłonić przed niebezpieczeństwem; <br>w razie krzywdy wyrządzonej przez obcego komukolwiek z współplemieńców, ścigać <br>przestępcę choćby na krańce świata i wywrzeć na nim zemstę rodową. W ustroju <br>tym Hebrajczycy czuli się szczęśliwi i wolni. Zależność od naczelnika nie zdawała <br>im się cięższa niż zależność dzieci od ojca. Uważali ją za przyrodzoną. Wszak <br>nigdzie nie rządzi gromada, lecz jeden myśli za wszystkich. Poza naczelnikiem <br>nie