stanowi zaś o jej wyjątkowości, jest "magia baletu". Wywodzi się ona i<br>nawiązuje do genetycznie pierwotnego baletu obrzędowego. Odbiorca<br>doznaje wstrząsu, ma bowiem poczucie, iż uczestniczy w czymś ważnym,<br>wielkim, doniosłym, nie dającym się do końca pojąć.<br>Ten efekt wzmagany jest przez fakt, iż semantyczność tańca nie<br>jest do końca semantyczna - odbiorca domyśla się treści i sensu<br>tego, co ogląda, co jest tu jedynie sugerowane. W balecie chodzi w<br>końcu nie o treść dramatyczną, lecz głównie fascynować musi sam ruch<br>jako technicznie doskonała transpozycja artystyczna realnego świata<br>człowieka.<br><br>&lt;tit&gt;5. Piękno ruchu w systemie sztuk&lt;/&gt;<br> Sztuka ruchu nie kończy się na pantomimie