Westchnęła cicho.<br> - Tak... To była naprawdę ciężka robota z tymi złodziejami &lt;page nr=248&gt;<br>Pomyśleć, że jeszcze rano mieszkali tam na górze -pokazała ręką ponure, milczące okna.<br>Weszli w cienistą aleję. Wysokie wiązy splotły w górze swe konary, tworząc ciemny, w żywej zieleni wyżłobiony tunel. W dali połyskiwały światła przystani, słychać było cichą, sentymentalną piosenkę, płynącą z głośnika. Pod trampkami skrzypiał cienko żwir. Szli w milczeniu. Naraz Paragon trącił łokciem Mandżara.<br> - Patrzcie, kto idzie.<br>W głębi alei ukazała się tyczkowata postać Marsjanina. Wysoko, niemal pod okapem drzew, sunęła biała furażerka. Detektywi rozstąpili się z respektem.<br> -Moje uszanowanie panu profesorowi! -powiedział niezwykle szarmancko Paragon.<br>Marsjanin