stwarzać warunki dla złudzenia tożsamości zupełnej, a w napięciu swoim demaskuje istotną treść wszystkich naszych niezaspokojeń, które dlatego z taką łatwością poddają się opisowi w symbolice seksualnej. Objawia, że fenomen obojętności świata skorelowany jest z przeżyciem samoidentyfikacji świadomości i że w samym akcie owego rozpoznawania siebie zawiera się nieodwracalnie przejrzysta separacja wobec reszty bytu; że doświadczamy tej separacji jako obojętności świata, ponieważ wiemy, że nie umiemy naprawdę i nigdy nie potrafimy komukolwiek i czemukolwiek przekazać siebie w jakości samoprzeżywania, że więc autoidentyfikacja oddziela nas pod pewnym wyróżnionym względem od wszystkiego, a wszystkie formy komunikacji, współżycia, pomocy, przyjaźni, miłości, chociaż umożliwiają nam