wizytówki i ironiczne komentarze, łowił je niechcący z jednostajnego szumu przyciszonych głosów ("Silentium universi? Wszechświat milczy, bo taki memotrend dominuje w &lt;orig&gt;myślni&lt;/&gt;!"). Po kątach, w niszach, na ciemno wyściełanych fotelach rozsiadły się kompanie towarzyskie. W kłębach ziołowego dymu, nad stolikami zastawionymi kubkami z kawą, oplotkowywali nieobecnych, wymieniali śrowodowiskowe żarty. Między setną kpiną, a tysięcznym przekleństwem zrodzi się tu i ustali nastrój, który następnie określi treść i ostateczną wymowę raportów pokonferencyjnych. Jawne uzależnienie od pieniądza - czyli od biznesu oraz budżetowych szafaży pokroju Hunta - tylko wyjaskrawia reguły socjobiologicznej walki o byt: widzą, że psychomemetyka ma poparcie i nie zaatakują nieroztropnie nowego drapieżnika. <br>Hunt