pulchny, koloru kredy, świeci prosto w okno.<br> Widzę na księżycu odwieczne kontury, o których mówiono mi w dzieciństwie, że wyobrażają Matkę Boską, choć ja zawsze dopatrywałam się tam czegoś innego, w zależności od nastroju.<br> - Nalej sobie wina, szklanki i butelka stoją na radiu - mówię do Berskiego.<br> &lt;page nr=59&gt;<br> Wstaję narzucając szlafrok i siadam w fotelu.<br> Przez chwilę rozśmiesza mnie profil mężczyzny na tle okna z wciśniętymi między wargami brzegami szklanki.<br> Przypomina to trochę czarny profil-wycinankę jarmarcznego artysty.<br> - To wszystko - mówię złoszcząc się, że opowiedziałam mu o wszystkim.<br> Płaski i czarny profil ze szklanką w ustach ani drgnął.<br> - To wszystko.<br> Czy teraz rozumiesz