który by się wreszcie<br>poznał, co ojcu jest, no, i w razie czego szpitala. Choć ojciec z<br>pewnością wiedział, co mu jest, a tylko matce mówił wciąż, że nerwy.<br> Nie mogłem się z początku przyzwyczaić do tego miasta i często<br>odwiedzałem dziadków, wujków, wujenki, tym bardziej że było do nich<br>siedem kilometrów za szosą, a chociaż szosa, poszczerbiona przez<br>pociski, bomby, czołgi, nie zapewniała zbyt wielkiej wygody nogom,<br>niosło mnie do nich zwykle jak na skrzydłach, i przy którychś<br>odwiedzinach wujek Stefan, wymieniając tego, tamtego ze wsi, kto<br>zginął, jakby mimochodem powiedział, o, i Fredek Guz. Leżał na ich polu<br>niewypał