cała wydaje się bardziej złożona. Jerzy Liebert <br>należy do jakże nielicznych u nas poetów (wymieńmy w tym miejscu Mikołaja Sępa <br>Szarzyńskiego) metafizycznych, zupełnie nie przystających do ukształtowanego <br>od wieków w polskiej tradycji myślenia o literaturze. Nie poruszał w swojej <br>twórczości spraw aktualnych ani wielkich problemów narodowych, był poetą prawd <br>ostatecznych, siłą rzeczy nie dających się sprowadzić do wymiarów określonego <br>czasu czy przestrzeni.<br>Ponadto na recepcji dzieła Lieberta zaważyła jego dramatyczna biografia, a zwłaszcza <br>przedwczesna śmierć. Zmarł mając niespełna dwadzieścia siedem lat i pozostał <br>w pamięci współczesnych jako młody, niezwykle utalentowany poeta, ledwie zapowiadający <br>swoje nigdy w pełni nie zrealizowane dzieło. Stąd też