przeżyła - legenda milczy. Wiadomo tylko, że po czasie pojawiła się z powrotem w swoim miasteczku, piękniejsza niż kiedykolwiek. Jej uroda jaśniała jak słońce na bezchmurnym niebie tak, że nie było takiego, kto by śmiało jej w oczy spojrzał. Lata mijały, a w jej kruczoczarnych włosach nie pojawiał się ani cień siwizny, ani jedna zmarszczka nie przecinała jej jasnego czoła, ani jeden znak brzemienia czasu nie pochylał jej dumnej postaci. Ale z chłopców żaden, a i z mężczyzn starszych nikt nie szedł do niej w konkury, bo tak piękną była i czystą, że każdego onieśmielała. Szły za mąż jej brzydsze i starzejące