jednak. Nam, kobietom, zabroniono podnosić głos, gdyż ściągało to uwagę. Wtedy dopiero poczułam, że odebrano mi moje dawne życie, że nie pozostało już z niego prawie nic".<br>Pan Jadgar, który był świadkiem narodzin i upadków wszystkich współczesnych afgańskich władców, twierdził, że były jeszcze przynajmniej dwie przyczyny, dla których przywódcy talibów skazali kobiety na niewidzialność. Bali się, że samo ich istnienie i swoboda obcowania z nimi odciągnie myśli ich żołnierzy od walki. Że odkrywszy w sobie nadzieję na posiadanie czegokolwiek, żołnierze nie będą już gotowi do poświęceń, co dotąd przychodziło im z taką łatwością. Walka i męczeńska śmierć przestaną być ich jedynymi