zamierzył&lt;/&gt;". Zmarł jednak w bólach 17 czerwca 1696 r. w Wilanowie; zwłoki przewieziono prawie natychmiast karetą do Warszawy, ogłoszono żałobę, zabroniono cechom strzelać (zbliżało się Boże Ciało) i w nocy "&lt;q&gt;egzenterowano ciało. Puchliny nie było nic. Śledziona była &lt;orig&gt;nadpsowana&lt;/&gt;, wątroba nieco twarda, ale żadnych wrzodów w niej nie było ani skazy. Serce piękne, &lt;foreign lang="lat"&gt;sine macula, pulmones&lt;/&gt; nieco sine nad powinność i w nich było nieco &lt;foreign lang="lat"&gt;aquositatis. In canali&lt;/&gt; był kamyk w prawej nerce, wielki jak kasztan, o dwóch nogach. Żołądek bardzo zdrowy, także i mózg w głowie pełny i piękny"&lt;/&gt;. <br>Serce króla Jana III wyjęto z ciała i z należytym szacunkiem