Chwilę trwała ponura cisza. Wreszcie Lucjan wykrzyknął:<br>- Niechże pan skoczy do jakiegoś lekarza, może ona pana rzeczywiście otruła!<br>Student zrobił się blady jak trup, machinalnie położył dłoń na brzuchu. W przerażeniu patrzał błędnie wokół siebie. Lucjanowi też dech w piersiach zaparło. Chwilę trwała ponura cisza. Wreszcie Lucjan wykrzyknął:<br>- Niechże pan skoczy do jakiegoś lekarza, może ona pana rzeczywiście otruła!<br>Student narzucił palto i wybiegł jak szalony. Chłopka mruczała coś pod nosem, przesuwając paciorki różańca. &lt;page nr=237&gt;<br>Teodozja zbliżyła się do niej.<br>- Czyście go struli naprawdę?<br>Na pomarszczonej twarzy wykwitł perfidny uśmieszek, poza tym milczenie.<br>Wytworzył się niesamowity nastrój. Teodozja chodziła z kąta w