pod koniec XIX w. estońskie stowarzyszenie inteligencji, które obrało kierunek na narodową autonomię, a w pierwszym dziesięcioleciu XX w. także na państwo narodowe.<br>Kto choć trochę dokłada starań, aby wgłębić się w różne przejawy estońskiej kultury, ten odnajduje tutaj wszystkie rozpowszechnione w Europie nurty myślowe i artystyczne - tylko w bardziej skondensowanej postaci. W ciągu dziejów Estończykom udało się - będąc między dwiema siłami wpływu: Niemcami i Rosjanami - pogłębiać swoją tożsamość. <br>Do końca XIX w. były w Estonii dwa stany: szlachta bałtycko-niemiecka oraz chłopi Estończycy. Stanowa jednorodność Estończyków przyczyniła się do tego, że tradycje i prawo zwyczajowe społeczności chłopskiej, ukształtowane w XIII