się nienawiścią szczeliny oczu i zasiada wypasiony, majestatyczny chlebodawca.<br>W mijanych miastach, występując jako delegat na mitingach miejscowych organizacyj robotniczvch, jak lasso nadrozfalowanym morzem głów, rzucał porywający zew międzvnarodowej solidarności.<br>Z daleka, z odległej, migocącej zarzewiem Moskwy, czerwonymi pryskami leciały nad światem rozżarzone słowa Lenina; jak pełgające żużle padały na skopane, udeptane stopami zwycięskich armii pokłady świadomości klasowej uciśnionych mes i ludów &lt;page nr=105&gt;.<br> Ziemia pod nogami drżała od wewnętrznych wybuchów, od nagłych obsunięć i wspięć przebijających się na zewnątrz pokładów. Wiadomości z Chin przychodziły urywane i niejasne, jak spłoszone stada ptaków nadleciałe ze wschodu, trwożne zwiastunki nadciągającej nawałnicy.<br>I wreszcie stało się