Wielkim Mięguszowieckim Szczycie czy też na Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej. Dopiero wejście w ten skomplikowany labirynt piarżysk i żlebów, trawiastych półek i granitowych ciosów uzmysławia turyście, że jest to teren rzeczywiście wysokogórski, w którym łatwo zgubić drogę zatracającą się w ogromnie masywu. Bywa też, że wędrowiec utknie wśród zlodowaciałych śniegów i śliskich płyt opancerzających jakiś fragment góry.<br>30 lipca 1984 r. HS ze Smokowca zawiadomiła Pogotowie w Zakopanem, że docierają do nich informacje o wołaniu dochodzącym z rejonu Mięguszowieckich. Aby sprawdzić taką wiadomość, trzeba zorganizować patrol: stosując środki tradycyjne (ze schroniska nad Morskim Okiem wychodzi zespół ratowniczy na Przełęcz pod Chłopkiem i