po piersi w czarnej i cuchnącej wodzie, której nie widział zresztą w mroku, gęstym jak smoła. Poszedł kanałem macając niby ślepiec oślizłą ścianę. Później zaszła konieczność sprawdzenia kierunku.<br>Kompas niósł w czapce, aby pod szkiełko nie dostała się woda.<br>Wydobył kompas z czapki, chwycił go zbyt mocno palcami pokrytymi warstwą śliskie, go błota. Spolerowana miedź wysunęła się z dłoni. Cichutko chlupnęła szemrząca wokół piersi woda. Długo szukał nurkując, grzebał palcami w tłustym szlamie, zalegającym dno. Zdjął obuwie i starał się palcami nóg wymacać drogocenny przedmiot. Skowyczał z rozpaczy i bił się pięścią w czoło: "Żeby też na sznurku nie uwiązać, co