szyby otwierają się i do rozmównicy wchodzi Kiler w asyście uzbrojonego Strażnika. Na jego widok Ewa odruchowo wstaje, bierze do ręki słuchawkę.<br><br>EWA<br>Nazywam się Ewa Szańska i jestem...<br><br>KILER<br><br>(przerywa)<br>Ja panią znam. Z telewizji.<br><br>EWA<br>To świetnie! Przygotowuję program o panu.<br><br>KILER<br>Kogo interesuje program o taksówkarzu?<br><br>EWA<br><br>(śmieje się)<br>Dobra, dobra, Kiler...<br><br>KILER<br>To tylko zbieżność nazwisk. Pani rozmawia z niewłaściwą osobą. To znaczy moje nazwisko to jego przezwisko, i odwrotnie.<br><br>EWA<br>Jasne, Kiler! Możemy mówić sobie po imieniu? Jestem Ewa.<br><br>KILER<br>Jurek.<br><br>EWA<br><br>(śmieje się)<br>No, więc słuchaj, Kiler...<br><br>KILER<br>Ale ja naprawdę nazywam się Jurek i