domu, gdzie leżał w otwartej trumnie cały dzień. Każdy mógł tam pójść i zobaczyć, jak wygląda stary Pawlik, chociaż wszyscy go dobrze znali, a w tej trumnie był zupełnie do siebie niepodobny, bo nigdy wcześniej nie był taki czysty, ogolony i dziwnie wymalowany. <br><page nr=89> Tyle że na drugi dzień zaczął już śmierdzieć, i to znacznie bardziej niż wtedy, kiedy jeszcze żył, więc trumnę zamknięto, a kolejnego dnia był już pogrzeb. Stara Pawlikowa i jej córka szły za furmanka przez wieś, ale potem, kiedy droga zaczęła piąć się pod gorę, przysiadły półdupkami na wozie i pojechały tak na cmentarz. Do furmanki zaprzęgnięty był