i przytuliłem się do niej, odwróconej do mnie plecami, i Rita od razu zasnęła, a ja odchodziłem w sen powoli i w pamięci pojawiały mi się obrazy tego, co się stało, i przeczuwałem to, co się stanie: tę śmierć ucieleśniającą się nagle gdzieś w pobliżu...<br>i wyrwał mnie z pół snu, pół jawy głos jednego z chłopaków, a gdy zeskoczyłem z półki, rzucił jeszcze tylko trzy słowa:<br>- Idi so mnoj!<br>i poszedłem za nim, a on prowadził mnie pustym korytarzem do wagonowego ustępu: uchylił drzwi i wtedy ją zobaczyłem, z uniesioną wysoko spódnicą i opuszczonymi poniżej kolan majtkami siedziała na niskiej