zostały wymuszone. Ledwie sformowany rząd ustąpił protestującej grupie zawodowej.<br><br>- Nie było to ustępstwo, tylko konsensus. Anestezjolodzy nie zrealizowali wszystkiego, co zamierzali, a rząd przesunął się na pozycje bliższe lekarzom. To był klasyczny dialog pracobiorców i pracodawców.<br><br>- Nie da się uzdrowić pacjenta ani zreformować kraju zupełnie bezboleśnie, o czym przekonali się solidarnościowi politycy na początku lat 90. Czy ma pan pomysł na przeprowadzenie trudnych reform bez utraty poparcia? <br><br>- Teraz koszty reform są dużo mniejsze niż w 1989 r. Jesteśmy przecież na etapie znacznego wzrostu gospodarczego, stabilnego rynku konsumpcyjnego, stabilnego funkcjonowania przedsiębiorstw. Jeszcze do roku 1994-1995 mieliśmy kilkaset sporów zbiorowych rocznie. Teraz