pasją w organizowaniu pracy niemal od podstaw we własnej Bibliotece, nie traciła z pola widzenia problemów całościowych bibliotekarstwa polskiego jak: rozwój bibliotek po zniszczeniach wojennych, zabezpieczanie opuszczonych zbiorów bibliotecznych oraz bibliotek podworskich, zagadnienia bibliograficzne, szkolenie bibliotekarzy. Włączając się w nurt tych spraw brała udział w wielu naradach w ścisłym gronie specjalistów i w konferencjach ogólnokrajowych. W 1949 r. m.in. wystąpiła z referatem na konferencji ogólnopolskiej, której tematem by "Obecny stan bibliografii i zagadnienia bibliograficzne w Polsce oraz przewidywane drogi rozwoju tego zagadnienia".<br>W 1953 r. po zmianach reorganizacyjnych w Bibliotece Jagiellońskiej, w ocenie Heleny Lipskiej nie kwalifikujących się do przyjęcia