metodologicznej problematyki badań pedagogicznych nie pozostało także bez szkodliwego wpływu. Wadliwe ustawienie programu studiów pedagogicznych, w których zdominował kierunek praktycystyczny przy braku nacisku na teorię, dopełniło reszty. Jeśli nadto zważymy, że kandydatami do doktorskich stopni z pedagogiki są nierzadko przedstawiciele innych dyscyplin, głównie humanistycznych, którzy nie mają żadnego pojęcia o specyfice badań pedagogicznych, możemy dopiero zdać sobie sprawę z powagi sytuacji. Okoliczności te bowiem nie mogą pozostać bez wpływu na jakość powstających prac doktorskich, a tym samym także na kwalifikacje naukowe ich autorów.<br>Jest także trzecie niepokojące zjawisko zagrażające prawidłowemu rozwojowi młodej kadry naukowej w zakresie pedagogiki. Jest nim nierównomierność ilościowa