piętnuje go jako osobę wyobcowaną lub wręcz wariata, zwiększając jego uciążliwość dla otoczenia". Również decyzja o udaniu się do lekarza po poradę i ewentualne zwolnienie (punkt B na continuum) może być zrozumiała tylko przez odniesienie tego zachowania do wyodrębnionych uprzednio podsystemów uczestnictwa jednostki. Chory podejmuje bowiem rolę, która cechuje się specyficznym odniesieniem do grupy pracowniczej, rodziny i lekarza jako przedstawiciela społeczeństwa. <br> Pracownik może zwlekać z udaniem się do lekarza nawet jeśli jego dolegliwość łatwo daje się umiejscowić w kategorii chorób. Jest to przejawem oddziaływania takich czynników, jak stopień zaufania do poradnictwa lekarskiego, poczucie własnej niezbędności w miejscu pracy, niechęć wobec perspektywy