niej byłoby to najlepsze. Gdyby było możliwe. Ale nie jest możliwe. A może ja po prostu chcę, żeby to było niemożliwe i dlatego tak sobie wmawiam? Nie. To naprawdę jest niemożliwe. Przecież gdyby Grzegorz tylko chciał, to dzisiaj w tym fotelu nie ja bym siedział, lecz on. <br>Ewa też nie śpi. <br>- Dlaczego nie idziesz? Już późno. <br>- Profesor powiedział, że nie powinnaś być sama.<br>- To znaczy, że jest źle. <br>- Nie, to znaczy tylko to, co powiedziałem. Sprawa czysto psychiczna.<br>- Aha, więc jestem psychicznie chora. <br>- Ewa! <br>- To co? Będziesz tak siedział w tym fotelu? <br><br>- Grzegorz zabrał fortepian... Nie mam co robić u pani