obie.<br> - Na Wielkie Słońce - stęknął Cahir. - Odbił... Odbił dwie strzały! Niebywałe! Nigdy czegoś takiego nie widziałem...<br> - I nie zobaczysz! Po raz pierwszy w życiu udało mi się odbić dwie! Kryć się za burty! <br> Wojacy z przystani zaprzestali jednak ostrzału, widząc, że prąd pcha uwolniony prom wprost na ich brzeg. Woda spieniła się u boków wpędzanych w rzekę koni. Przystań promowa wypełniała się dalszymi konnymi. Było ich przynajmniej ze dwie setki.<br>- Pomóżta! - zaryczał przewoźnik. - Bierta się za tyki, jaśnie pany! Do brzega nas niesie!<br> Pojęli w lot, a tyk było na szczęście dość. Regis i Jaskier trzymali konie, Milva, Cahir i wiedźmin