fragment "Mszy polskiej" Jana Maklakiewicza. W Lipsku scenerią jest kościół św. Tomasza, a chór głuchych wykonuje kantaty Bacha. Filmy pokazują próby, dyrygenta usiłującego wyjaśnić dzieciom, jak wydawać dźwięki, których przecież nie słyszą. Często nie wiedzą nawet, czym jest dźwięk - wiele jest głuchych od urodzenia. A jednak w końcu śpiewają. To śpiew osobliwy, zdeformowany, bo wokaliści nie są w stanie go kontrolować. Może się wydać upiorny, a przecież pozostaje muzyką. Jest także modlitwą - pieśni są religijne i wykonywane w kościele. Modlący się nie słyszą własnych modłów. W powietrzu zawisa pytanie: czy słyszy je Bóg? <br><br>- Tematem sztuki Artura Żmijewskiego jest kruchość ludzkiej egzystencji