jakże jestem dziś wzruszona,<br> gdy znów pod moim starym szyldem<br> widzę Fafika, Porfiriona,<br> Gżegżółkę i Hermenegildę!<br><br>(uciera łzy radości nogą zachwytu; kontynuuje)<br><br> Ileż to gaśnie gwiazd wysokich!<br> Jakież wyłażą z worków szydła!<br> Wieki mijają i epoki,<br> a ja wciąż trwam, Zielonoskrzydła.<br>(nie posiada się ze szczęścia)<br><br>Wszyscy<br>(otaczają Zieloną Gęś, śpiewają i tańczą wokół Zielonej Gęsi):<br> Z bufetu najsmaczniejsze kąski<br> dla ciebie zawsze, Gąsko, mamy!<br><br>Prof. Bączyński<br>(zza firanki, gdzie pakuje sobie znowu penicylinę):<br> Ach, tańczmy wokół Zielonej Gąski,<br> naszej mitologicznej mamy.<br><br>Ociemniały Pianista:<br> Co noc to samo: bębnić, bębnić!<br> W &lt;orig&gt;rozpuściem&lt;/&gt; stracił moje ślepia.<br> Cóż mi zostało? Cztery zęby,<br> rozpacz