tak zwanym temperamentem. <br>- A technika? Psu na budę, jeśli nie służy Muzyce...<br>- No, właśnie, Richter to...<br>Grzegorz jest tak zaperzony, że teraz dopiero dostrzega Ewę. <br><br>- No i co? Już dobrze? <br>- Tak. <br>- Co to było? <br>- Nie wiem. Nieważne. <br>Rozglądam się za Andrzejem. <br>- Gdzie Jędrek? <br>- Zmył się - oświadcza ironicznie Grzegorz i zerka spode łba na Ewę. Czyżby i on był zazdrosny? A ta głupia jak na złość nuci z nieodgadnioną twarzą: <br>Ewo - Ewo - po niebie obłoków powoje...<br>A kiedy już wszyscy poszli, rozkleiłam się na dobre. Nic nie sprzątałam, zostawiłam cały bałagan, nawet się nie umyłam, nie rozesłałam tapczanu, tylko kapcie zdjęłam, schowałam