który zginął w rejsie. Wielu z samotnych, takich jak Horce, Widal, Weld, Sowden, Totsuke, Hener, Teliga, poznałem osobiście. Innych poznałem jedynie z ich książek, udzielanych wywiadów, niespodziewanych nekrologów. <br><br>&lt;tit&gt;Statek&lt;/&gt;<br><br> Trzecia z minutami. Szarość świtu. Parne ciepło śpiwora, którego wilgoć rozgrzałem sobą w ciągu nocy. Sen, który nie krzepi. Sen w spodniach, w butach, w czapce, w kilogramach nie odparowanej wody.<br> Kolejny dzień. Kolejne tysiące, miliony uderzeń dziobu bijącego się o mile z przeciwnością oceanu. Pod wiatr, pod wiatr. Bez końca pod wiatr.<br> Na kalendarzu 20 maja - dwudziesty dziewiąty dzień żeglugi na wiatr. Miesiąc... Nie mam po co wstawać. Wiem, że idę