panience kazał nawet podać <br>krzesło), a na jeszcze innych huczał tak groźnie, <br>że wystraszeni petenci cofali się w popłochu ku drzwiom. <br><br><br>Adela doczekała się swojej kolei i podeszła do barierki. <br><br><br>Mówiła spokojnie, zwykłym, trochę drewnianym głosem, <br>jak gdyby przyszła do sklepiku po bułki. <br><br>Ręka z piórkiem zawisła w powietrzu. Rewirowy spojrzał <br>na Adelę ze zdziwieniem. <br><br>- Aresztowany? Widzieć się? A ty kto będziesz jego? <br>Siostra? A?! <br><br>- Nie - odpowiedziała Adela. <br><br>- No, więc co cię to obchodzi? Ktoś starszy cię <br>wysłał? Tylko mów prawdę! - zainteresował <br>się, przyglądając się jej podejrzliwie. <br><br>Adela spojrzała na niego ponuro. <br><br>- Nie - powiedziała. - Nikt mnie nie wysłał. <br>Ja jestem... zawahała