hebrajskiego bowiem chyba nie znał), być może miał pod ręką którąś z edycji heksaplarnych (tzn. złożonych z sześciu wersji drukowanych obok siebie) z komentarzami. Za tekst podstawowy Kochanowski uważał wszakże Wulgatę: jako tytuł każdego psalmu, po jego numerze, podawał pierwszy werset przekładu św. Hieronima. Mimo to jednak w wielu miejscach spornych od Wulgaty odstępował, a szedł za oryginałem hebrajskim (ściślej mówiąc, za dosłownym przekładem z oryginału).<br>Ze względu na temat wyróżnia się psalmy wielbiące Boga, błagalne, dziękczynne, historyczne, dogmatyczne, mesjanistyczne, pokutne. Najczęściej wyodrębnia się ze zbioru właśnie te ostatnie (6, 32, 38, 51, 102, 130, 143) - Siedem psalmów pokutnych Kochanowskiego wyszło