literatury doby średniowiecza, było utrzymywanie się łaciny jako języka literackiego. Szlachtę te sprawy głęboko nudziły, stąd też tak chętnie sięgała po zawarte w rękopisach fraszki, anegdoty czy utwory poetyckie.<br>Powyższe teksty gromadzono w tak zwanych silva rerum, których zwłaszcza wiek XVII pozostawił nam co najmniej kilkaset.<br>Były to księgi rękopiśmienne, sporządzane przez posiadacza, który wpisywał do nich interesujące go utwory, w całości lub fragmentach.<br>Dotyczyły one bardzo różnorodnych zagadnień, od mów pogrzebowych i utworów dewocyjnych po poezję obyczajową, często dość swobodną, czy nawet pozostającą na pograniczu ówczesnej pornografii. W silva rerum znajdujemy także pisma o treści politycznej, a więc fragmenty mów