jedno z najdumniejszych dzieł człowieka, z najpełniejszych tworów jego historii&lt;/&gt;".<br>W rozdziale o Wyspiańskim rozwija jeszcze myśli o katolicyzmie, atakując jednocześnie gwałtownie polskich katolików "narodowych". A pod koniec książki znajdujemy to zdanie:<br>"&lt;q&gt;Teraz, gdy odnajduję w sobie nieuchronny pociąg do rozpatrywania wszystkich spraw życia w taki uniwersalny i indywidualistyczny zarazem sposób, zadaję sobie mimo woli pytanie, czy to nie bezpośrednio żyjący pod powłoką świadomości ślad psychiczny katolicyzmu... Jeżeli nie istnieje w nas jako wiara, istnieje jako kształt potrzeby&lt;/&gt;".<br>A przecie pisząc to Brzozowski katolikiem nie jest i przy każdej sposobności to podkreśla. Stawar zauważa, że do końca swego życia wychowywał córkę