że główny obszar występowania emiterów leży poza ołowiem. W ołowiu ((...)) wszystkie protony są silnie związane, w bizmucie ((...)) jeden proton jest słabo związany, w polonie ˘ 84 dwa protony są słabo związane. Izotopy ołowiu nie wykazują więc na ogół emisji , w przypadku bizmutu istnieje kilka izotopów - aktywnych. Co do izotopów polonu, głównym sposobem ich rozpadu jest przemiana i energie rozpadu są wyższe, niżby to wynikało z wyliczeń przy użyciu równania Weizsäckera.<br> Efekt powłoki o ((...)) 126 można zilustrować na przykładzie polonu. Energia rozpadu zmniejsza się, zgodnie z tym, co powiedzieliśmy poprzednio, od wartości ((...)) dla ((...)) . Ale między tymi dwiema grupami izotopów polonu stosującymi się do