nie jest ideologiem prawicy, a politykiem kompromisu, dobrze wspominanym przez demokratów w Kongresie. Najważniejsze jednak, że sama w ogóle dyskusja programowa może się okazać jałowym zajęciem w atmosferze, jaka zapanowała w amerykańskim życiu politycznym.<br>Prześcigając się w zjednywaniu sobie politycznego środka, obaj kandydaci na prezydenta tak zbliżyli swoje stanowiska w sprawach najbardziej obchodzących Amerykanów, że różnice programowe są jedynie różnicami stopnia (mniejsze lub większe obniżki podatków, więcej lub mniej środków na wzmocnienie funduszu emerytalnego itd.). W połączeniu z niemal powszechnym zadowoleniem z sytuacji gospodarczej, rezultatem jest rosnące znudzenie i apatia wyborców (w tym roku zanosi się na jeszcze niższą frekwencję w